The Bow (Hwal) 2005

کمان چهارمین فیلمی است که از کیم کی دوک دیدم . فیلم مانند چوب گلف (3iron) کم دیالوگ است ،دو شخصیت اصلی فیلم سخنی نمی گویند و جز چند بار در گوشی حرف زدن که ما نمی شنویم چیزی نمی گویند . کم دیالوگی مختصه بسیاری از کارهای کیم کی دوک است ، او علاقه دارد حرفش را با تصویر بزند ، با تصویر به شخصیت ها عمق دهد و مفاهیم را منتقل کند . 

قصه ی فیلم در مورد پیرمرد و دختر نوجوانی است که به تنهایی در یک قایق ماهیگیری شناور در دریا زندگی می کنند . دختر را پیرمرد ده سال پیش پیدا کرده و به دور از جهان بیرون در دریا و در داخل قایق بزرگ کرده ، اکنون چند ماهی به 17 سالگی دختر رسیده و پیرمرد بی صبرانه روزها را روی تقویم خط می زند تا به 17 سالگی دختر برسد و با او ازدواج کند . دختر شاداب و خوشحال به نظر می رسد ، او از دنیای بیرون خبری ندارد ، به یاد فیلم اتاق (The Room 2015) افتادم که پسر بچه ای در اتاقی که مادرش اسیر است به دنیا می آید و تصوری از دنیای بیرون آن اتاق ندارد ، به لحاظ مفهومی دو فیلم متفاوت هستند ، اما به هر جهت کمان کیم کی دوک من را به یاد فیلم اتاق انداخت . 

دختر نوجوان توسط پیرمرد محافظت می شود در برابر مردان ماهیگیری که به قایق می آیند.پیرمرد اجازه نمی دهد مردانی که به قایق آنها می آیند به دختر نزدیک شوند و از او سوء استفاده کنند ،دختر به نظر از این محافظت پیرمرد رضایت دارد. این روند ادامه دارد تا روزی که پسری همراه پدرش برای ماهیگیری به قایق آنها می آید.از همان ابتدا احساسی بین آنها شکل می گیرد ،پسر موزیک پلیر خود را به دختر می دهد و دختر به موسیقی او گوش می دهد .پیرمرد نگران است و شاکی از رابطه آنها ،او گذر روز ها و انتظار را دیگر تحمل ندارد و تقویم را رفته رفته فراموش می کند و پاره می کند.پسر روی دختر تأثیر گذار است و دختر را دگرگون می کند و باعث روی گردانی او از پیرمرد می شود ، در واقع پسر تلنگری است از جهان بیرون به جهانی که پیرمرد برای دختر ساخته است . 

پسر پدر و مادر دختر را پیدا می کند و به قایق باز می گردد تا او را با خود ببرد . پیرمرد فال گیر این بار فال پسر ، دختر و خودش را می گیرد . شیوه ی جالب و عجیب فالگیری او به این صورت است که به تصویر بودا روی قایق سه تیر با کمان می اندازد در حالی که دختر نوجوان روی تاب در روبروی او و در نزدیکی هدف قرار دارد.نتیجه هیچ یک از فال های او را نمی دانیم در فیلم چیست و فقط دختر در گوشی به او می گویید و او نیز در گوشی به دیگران . این فال آخر در مورد وصال او با دختر است یا رفتن دختر از قایق با پسر به خشکی و جهانی که دختر از آن دور بوده. 

بالأخره پیرمرد کوتاه می آید و پسر و دختر قایق ماهیگیری را با قایق کوچک حمل و نقل به سوی خشکی ترک می کنند . پیرمرد قصد خودکشی دارد با طنابی که به قایق بسته ، دختر وقتی عشق او را نسبت به خودش می بینید به سوی او باز می گردد و آن دو با هم با اجرای تمامی مناسک سنتی ازدواج می کنند . پیرمرد که به وصال عشقش رسیده ، خود را برای همیشه در آرامش دریا غرق می کند اما کماکان حضور غیر مادی دارد و با دختر در می آمیزد و قایق را روشن می کند و به حرکت در می آورد. 

فیلم در فضایی بدور از زندگی عادی در جریان است،در یک قایق شناور در آب که تا پایان هیچ وقت ساحل را نمی بینیم در یک ناکجا آباد،مانند فیلم بهار تابستان پاییز زمستان ... و بهار که فضا در یک صومعه دور افتاده محصور در طبیعت است . در فیلم چوب گلف و همچنین فیلم زمان کاراکتر های اصلی در داخل شهر های معمولی کره جنوبی زندگی می کنند اما با این اتمسفر و فضا مشکل دارند و صرفاً حضور فیزیکی دارند ، آن ها در جهان خودشان هستند به نوعی . کیم کی دوک از جهان امروزی و فضا های شهری روزمره فراری است و سه سال نیز در یک همچین ناکجا آبادی زندگی کرد ، فضای فیلم هایش نیز تداعی کننده همین جهان دلخواه اوست. 

فیلم در ابتدا مادی و قابل لمس است ، رفته رفته در پایان متافیزیکی و غیر مادی می شود و دقیقاً مانند فیلم چوب گلف که در آغاز یک فیلم واقع گرای مادی را می بینیم اما در پایان به  یک عشق اسطوره ای و خیالی می رسیم، در کمان نیز پیرمرد رفته رفته به عشقی غیر مادی و خالص و پاک می رسد. 

کمان در فیلم هم وسیله ای است برای ساز نواختن ، هم وسیله ای است برای فال گیری ،هم وسیله ای است برای محافظت ، هم وسیله ای است برای در هم آمیختن در پایان.