Shi gan (Time) 2006

سومین فیلمی است که از کیم کی دوک دیدم .به نظرم ،فیلم در نکوهش جهان امروز بشر است ، جهانی با دست آوردهایی عظیم در علم و تکنولوژی،اما این جهان نو بشر را به جایی رسانده که ماسک بزند ، جراحی پلاستیک کند ، تغییر چهره دهد تا زندگی برایش خوشایند شود و احساس خوشبختی کند ، تا عشق برایش دست یافتنی باشد.کیم کی دوک به زیبایی نشان می دهد که جهان مدرن نه تنها خوشبختی را به بشر نداده بلکه او را به تباهی کشانده و بشر را از خود، از زندگی ، از عشق ، از زیبایی ، از سادگی و از خوشبختی دور کرده است. 

زن در این دنیای مدرن و شیک همچنان بازیچه مرد است . دو سکانس در فیلم به خوبی این حرف را به ما می زنند ، یکی سکانسی است که جی وو (Ji-Woo) همراه دوستانش و سه دختر است در خانه و در حال خوردن مشروب هستند و دیگری سکانسی دوباره با دوستان و سه دختر دیگر در حمام که پاهایشان در آب است و هر کدام از مردها به قید قرعه(با قایق) یکی از دختران را بر میگزینند که با هم باشند.تحقیر زن در هر دو سکانس مشهود است ، کیم کی دوک نوع نگاه جهان امروز به زن را نشان می دهد و به نظرم غیر شعاری و واقعی است و فمنیستی و شعارزده نیست .  

Shi Gan قصه اش در مورد زنی است که فکر می کند دیگر جذابیت ظاهری برای دوست پسرش ندارد و به همین دلیل تصمیم می گیرد جراحی پلاستیک کند و چهره خود را تغییر دهد ، برای او تغییر مهم است تا اینکه به چه شکلی در آید ، فکر می کند تکراری شدن صورتش برای دوستش ملال آور است . سی هی (Seh-hee) به لحاظ روانی مشکل دارد اما مشکل را در جسم خود می بیند و به دنبال حل مشکل از طریق جراحی است و در ادامه می بینم که این تغییرات مشکل وی را حل نمی کند و زندگیش از قبل بدتر می شود و حس گمشده خوشبختی را نمی تواند بدست آورد . 

در کره جنوبی جراحی پلاستیک آمار بسیار بالایی دارد و می شود فهمید که چرا کیم کی دوک سراغ همچین سوژه ای رفته است. در ایران نیز آمار جراحی بینی در جهان کماکان اول است و دیگر جراحی های زیبایی به شدت در حال رشد هستد. آیا اگر همین سوژه یک هنرمند وطنی سراغش برود می تواند مانند کیم کی دوک با این ظرافت هنرمندانه به آن بپردازد و با فیلمی به این شکل با این خلاقیت در قصه نویسی و پرداخت خوب در کارگردانی ، آن را انجام دهد ؟ من فکر نمی کنم . نویسنده کارهای کیم کی دوک خودش است و متفاوت بودن قصه هایش از ذهن خلاق خودش سرچشمه می گیرد. همچون نوع تصویر برداری و تمرکز و حوصله در قاب بندی و میزانسن فیلم هایش که مختص به خودش است .