فِراری ، جشنواره فیلم فجر 1395

شکاف طبقاتی

روز آخر جشنواره فیلم رو دیدم ، محسن تنابنده در نقش نادر که بار اصلی فیلم را به دوش می کشد و ترلان پروانه در نقش گلنار دختر ۱۷ ساله فومنی که دختر فراری است و به عشق فِراری ۹.۵ میلیارد دلاری به تهران آمده . لانگ شات های بسیاری در طول فیلم از تهران زشت و بی رحم می بینم ، سوژه فیلم شکاف طبقاتی است . نادر جبهه رفته که تاکسی می راند با گلنار در خیابان برخورد می کند و سعی می کند از او مراقبت می کند. نادر یک صبح تا شب با دختر فراری همراهی می کند تا  او را به آرزویش که دیدن فِراری است برساند ، اما قهرمان جنگ هم نمی تواند در نهایت قهرمان دهه نود باشد و ناجی نسل نو باشد. شکاف آنقدر عمیق است که همه را می بلعد ، چه آقازاده ها را چه دختران فراری را .

به شخصه به سوژه فیلم علاقمندم و درد جامعه است . اما به طبع، فیلم های که از صافی مجوز وزارت ارشاد عبور می کنند نمی توانند کل صورت مسئله را هم عنوان کنند چه رسد به پرداختن به ریشه های اصلی ماجرا . عدم توزیع عادلانه ثروت و از بین بردن قشر متوسط و هر روز و هر سال بیشتر به سوی یک جامعه دو قطبی غنی و فقیر رفتن ترسناک و خطرناک است و جز تباهی و سیاهی نتیجه ای ندارد. 
نسلی که انقلاب کردند و بعد به جبهه رفتند ، بعد از اتمام جنگ رفته رفته وارد کارزار اقتصادی شدند ، عده ای چون حاجی (سیامک صفری ) از قافله جا ماندند و عده ای به خانه ها و ماشین های میلیاردی رسیدند ، غافل از اینکه این شکاف طبقاتی و نبود عدالت اجتماعی در نهایت بلای جان همه است.

فراری فیلم جدی نیست، سوژه تلخ است اما بازی و لهجه محسن تنابنده طنزی همراه دارد که بیننده را خسته نکند . فیلم عمق فاجعه را نمایان نمی کند ، اما در همین سطح هم قابل قبول است. در پایان اما ذکر یک نکته باقی می ماند و آن هم در مورد نادر;کاش یکی به ما بگویید چرا در بیشتر فیلم ها یک نفر هم که تا حدی آدم خوبی باشد، یا باید مذهبی باشد یا روحانی یا جبهه رفته ؟ مثلاً نادر اگر جبهه نرفته بود چی می شد ؟ نمی شد آدم خوبی باشد و به جای سوء استفاده از یک دختر فراری ، کمک کند تا پیش خانواده اش برگردد ؟